Na końcu zawsze jest człowiek

Po podniesieniu larum ze strony małopolskich przedsiębiorców oraz „Dziennika Polskiego” sprawę uda się pewnie „odkręcić”, jednak nie zmienia to faktu, że musimy do dna wyjaśnić, czy mieliśmy do czynienia z błędem urzędnika i niefortunnym zbiegiem okoliczności, czy też jakieś lobby skutecznie „wpłynęło” na któregoś z decydentów.

Czy to nam się podoba czy nie, znikający zapis w ustawie o planowaniu przestrzennym przywołuje na myśl słynne „lub czasopisma” z ustawy o radiofonii i telewizji. Tam też usunięcie zaledwie dwóch słów miało olbrzymie reperkusje: pozwalało znacznie rozszerzyć listę ewentualnych podmiotów starających się o zakup telewizyjnej koncesji. Tyle że potem mieliśmy wielką aferę Rywina i liczne zapewnienia władz, że system zostanie uszczelniony i podobne historie więcej się nie zdarzą. Otóż, jak widać, zdarzają się. I nawet jeśli wyjdzie na jaw, iż afera jest zwykłym ludzkim błędem, to i tak będziemy mieli się czego wstydzić – w końcu nikt z setek posłów błędu nie dostrzegł, a ustawa przeszła przez Sejm.

Nie da się stworzyć procedur zabezpieczających przed błędami i nieuczciwością. Na końcu zawsze jest bowiem człowiek, a ludzie zepsuci potrafią skazić najlepsze prawo. Wystarczy przypomnieć aferę gruntową w czasach rządów PiS lub niedawne rozmowy nagrane przez CBA przy okazji konkursu w rzeszowskiej delegaturze NIK. Okazuje się, że transparentne z pozoru przepisy są bez znaczenia w obliczu siły dwóch podejrzanych polityków, z których jeden miał świetną reputację i stał się naczelnym „kontrolerem” Polski. I teraz nie wiem tylko, czy Krzysztof Kwiatkowski jest aż taki zły, czy inni są jeszcze gorsi?